sábado, 8 de maio de 2010

as cantigas viaxan polo val

isolagando a paisaxe e a paisanaxe
son oracións encontradas de beleza e amor
trasládanas paxaros de todas as cores
por entre o ceo e as árbores
ata que se entrecorta todo o paraíso
por cemento e devastamento
todo está partido
en multitude de diseccións
todo está perforado
todo está erguido, impactado
todo xira a centos de quilómetros
e as cantigas son engolidas
por ruidos e polucións
todo está separado
torretas e infamias
túneis e antenas
asfalto e carreteiras
trazados con impacto
brutal descomposición da beleza e o amor
as cantigas pérdense no ar
e os paxaros buscan escapatoria onde xa non hai.


Alfonso Rodríguez

Sem comentários:

Enviar um comentário