quarta-feira, 21 de abril de 2010

COMÍA UN XEADO EN XANEIRO

Un enxame de minúsculas pingas
zoaban a carón da miña orella
minúsculas musas
satíricas abellas.

Sentado a carón de Euterpe
escoitando a súa melódica frauta
non me suxire poema
que exprese tan extremada beleza
a carón dunha musa abafada
á beira dun poeta estorbo
nin no Monte Helicón
desemboca o meu arte fluído.
Agardo unha resposta
á miña luz sacra
aos bicos xordos do vento
nunha noite inmortal.

Un eufemismo,
Sol lucet omnibus
Unha égloga
O tempora! O mores!
Un ideal
Verba volant, scripta manent

E no magma da miña man noto o calor dun dos teus beixos.

Ramón R. Nogueira

Sem comentários:

Enviar um comentário