Un enxame de minúsculas pingaszoaban a carón da miña orella
minúsculas musas
satíricas abellas.
Sentado a carón de Euterpe
escoitando a súa melódica frauta
non me suxire poema
que exprese tan extremada beleza
a carón dunha musa abafada
á beira dun poeta estorbo
nin no Monte Helicón
desemboca o meu arte fluído.
Agardo unha resposta
á miña luz sacra
aos bicos xordos do vento
nunha noite inmortal.
Un eufemismo,
Sol lucet omnibus
Unha égloga
O tempora! O mores!
Un ideal
Verba volant, scripta manent
E no magma da miña man noto o calor dun dos teus beixos.
Ramón R. Nogueira
Sem comentários:
Enviar um comentário