Liturxia dos mares

...........Sobre o silencio da rocha escoitarase
a voz da túa verdade.

......................Ante do amencer
......................sairás co núbil sinal que labra
......................o firmamento,
......................navegarás máis aló de rexións inasibles,
......................da noite á mañá
......................andarás sobre túmulos do tempo
......................co recordo do mundo ás túas costas,
......................chegarás a roldar as horas que se xestan
......................na tremente mareira,
......................nómade, irás ao fronte da proa:
......................con lúas de lume iluminarase a túa fronte.
O camiño é denso e o amparo da aurora é só un.
Albisca a súa pegada,
o sosego que amaina o sopor das tormentas.

MARLENE PASINI

Traducido ao galego por Cruz Martínez